Vina del Mar

's Ochtends vroeg kwamen we aan in Vina del Mar. Op het busstation zochten we naar een toeristen informatie, maar we hoorden van een krantenverkoper dat de toeristen informatie pas om 10.00 uur open ging. Via een local kregen we te horen waar we een camping konden vinden. Niemand bij de bushalte kende een camping in Vina del Mar. Veel verschillende buschauffeurs aangesproken, maar zij konden ons helaas ook niet naar een camping brengen. Na erg lang wachten en vragen kon een buschauffeur ons meenemen naar een camping. Na een uur in de bus gezeten te hebben, werden we afgezet bij een wit gebouw. De eigenaar van het gebouw vertelde ons, dat hier geen camping was. Gelukkig wist hij wel een camping; daarvoor moesten we opnieuw een half uur met een busje mee. Rond 11 uur hadden we een camping gevonden in een klein plaatsje buiten Vina del Mar: Concon. Ver van het strand vandaan…… We wilden juist graag een camping aan het strand! Na onze tent opgezet te hebben, werden we uitgenodigd door mensen uit Uruguay om met hen mee te gaan naar National Park La Campana. Het autootje zat al propvol. In onze ogen konden er zeker geen twee backpackers meer bij. Voor de Uruguayanen was dit geen probleem en dus reden we met z’n zessen in een piepklein autootje met een slakkengang in twee uur naar het nationaal park. David, de chauffeur, zou in Nederland vast nog geen rijbewijs zijn toevertrouwd. Een file van vrachtauto’s, touringcars en gewone auto’s achter ons, waarbij we regelmatig en onder luid getoeter werden ingehaald. Tijdens de rit leerden we ook nog een Spaans scheldwoord, toen we op onze voorganger knalden. Gelukkig was dit een even kleine auto van precies hetzelfde merk en type. De eigenaren inspecteerden de bumpers en vervolgden de reis. De wandeling was mooi, we zagen de eerste cactussen en veel fel blauw-groen gekleurde hagedissen. We aten in Renaca een verse fruitsalade en een empanada. Toen we terugliepen naar de auto kleurde de lucht geel-rood-bruin. Ons werd verteld, dat dit door de zon die op de rook van de bosbranden scheen werd veroorzaakt. De volgende dag wilden ze ons heel graag meenemen naar een strandje. Wij wilden graag naar een toeristen informatie en de omgeving een beetje leren kennen. Uiteindelijk konden we er bijna niet meer onderuit. Ze vonden ons erg gezellig en ze wilden graag een dag met ons doorbrengen. Ze hebben ons afgezet bij een toeristen informatie, dat bij het strand lag.

Wij hebben ons de afgelopen dagen vooral vermaakt op het strand, heerlijk luieren in de zon. De golven waren zo hoog dat zwemmen niet mogelijk was, je kon wel tot je middel het water in lopen om af te koelen. Langs de kust zagen we zeeleeuwen op de rotsen in het water. Ook veel pelikanen. Erik heeft meeuwen gevoerd. De vogels halen acrobatische toeren uit om al vliegend stukjes brood (of schelpjes) uit je hand te eten.