Baños

We hebben er weer een aantal busuren opzitten, acht deze keer. Baños deed ons meteen denken aan een klein gezellig wintersportdorpje, zo pittoresk tussen de bergen. De reisbureaus, souvenirswinkels, cafés, restaurants en de lokale snoepmakers maken dit beeld compleet.  Baños staat bekend om de goede mogelijkheden voor buitensport en natuurlijk de warmwaterbronnen. De eerste avond boekten we meteen een excursie naar een uitzichtpunt, om vandaar de vuurspuwende vulkaan te bekijken. We werden verrast door de vrolijk versierde discobus, waar we plaats in mochten nemen. De bus was eigenlijk een kar met een rij banken. Degenen aan de buitenkant moesten uitkijken niet uit de bus te vallen. De lampjes knipperden aan en uit en er werd veel muziek uit de jaren 80 gedraaid. Er werd achterin de bus gedanst en meegezongen. Toen we boven kwamen, was het uitzicht niet optimaal, bewolkt dus. De vulkaan was niet zichtbaar, al hadden we wel een mooi uitzicht over de stad. Om de teleurstelling te verwerken, werd een lokaal warm drankje geserveerd. Ook werden we vermaakt door twee acrobaten, die jongleerden met brandende kegels. Daarna gingen we met dezelfde vrolijke bus terug naar het stadje.

De dag erna hebben we mountainbikes gehuurd en ons op de top van een berg laten afzetten door een pick-up. Hier ontmoeten we Angus, een vriendelijke jongen uit Nieuw-Zeeland. We moesten wel even wennen aan het accent. Bovenop de berg heeft een bewoner een boomhut gebouwd, die nu erg bekend is: La casa del arbol. Aan deze boomhut hangt een enorme schommel, waarop je een adembenemend uitzicht hebt. De weg naar beneden ging loeihard. Op onze fietsjes raasden we naar beneden, wat ons een enorme adrenalinekick gaf. Zo nu en dan moesten we kwade honden zien af te schudden. Het uitzicht was fenomenaal: groene bergen, diepe dalen, schattige dorpjes en veel watervallen. Halverwege maakten we een stop om ons een nog grotere spanning te kunnen ervaren. We lieten ons naar beneden glijden aan de langste kabelbaan (canopy) van Zuid-Amerika. Binnen een minuut legden we de 1000 meter af, over een wilde rivier. Er waren twee lijnen naast elkaar gespannen, waardoor we tegelijk naar beneden raceten. Een heerlijk vrij gevoel, alsof je vliegt en zo vrij bent als een vogeltje in de lucht. We moesten even bijkomen, maar al snel zaten we weer op de fiets om richting een grote waterval te gaan: Pailon del Diablo. Het balkon, wat uitzicht op de waterval geef, is prachtig geconstrueerd. Het is zelfs mogelijk om via een smalle, lage gang door de rotsen onder de waterval te komen. Hierna waren Erik en Angus wel drijfnat, maar ach dat droogt wel weer op de fiets. Op de terugweg werden we bergopwaarts naar Baños gebracht in de laadruimte van een truck. Handig, zo konden we ook onze fietsen meenemen. We zaten met z’n vijven (twee Noorse meiden) op een houten bankje dat bij iedere bocht bijna omviel. Zonder kleerscheuren bereikten we het stadscentrum, waar we op de centrale markt een traditionele (late) lunch nuttigden.

Dinsdagochtend bezochten we één van de vele thermale baden: La Piscina de la Virgen. Dit oord ligt onder een hoge waterval en geeft een prachtig uitzicht. We vonden het heerlijk om in de verschillende baden te dobberen. Heel grappig om te zien hoe men probeert te zwemmen. Eigenlijk niemand blijkt dit onder de knie te hebben. Veel gespetter, maar weinig vooruitgang. Gelukkig voor deze onbeholpen stuntelaars, waren de baden ondiep. Voor de lunch vonden we onze favoriete Duitse bakker, waar uitstekend donkerbruin brood verkocht wordt. Een royaal belegde bruine boterham met avocado, tomaten, ui en paprika smaakte ons voortreffelijk. We zullen voorlopig niet meer klagen over het aanbod van brood in Zuid-Amerika. ’s Middags was het tijd voor voetbal: Champions League. Erik verheugde zich al een week op de wedstrijd Bayern München - Real Madrid. We zijn hiervoor zelfs een extra dag in Baños gebleven. Na drie kwartier hadden we genoeg gezien, zeker van het slechte spel van het enige team met een Nederlander speler en besloten onze tijd beter te kunnen besteden in het leuke stadje. We keken al uit naar ons favoriete restaurantje, waar we eigenlijk iedere avond te vinden waren. De eigenaar is erg vriendelijk en serveert uitstekende gerechten. Charlotte kiest steevast voor de burrito met guacamole, terwijl Erik ervan houdt om iedere avond een nieuw gerecht te proberen.