Salento

Salento is een klein en gezellig dorpje, in de Colombiaanse koffiedriehoek. Het dorpje ligt mooi tussen de groene bergen, in een vallei. Nadat we wakker geworden waren en genoten hadden van een heerlijk zelfgemaakt ontbijt (yoghurt, veel tropisch fruit en muesli) zijn we naar de koffieplantages gewandeld. Een prachtige wandeling door de bergen. Na anderhalf uur kwamen we bij een van de vele koffieboerderijen die dit gebied rijk is. Een vriendelijk meisje (Gisella) met een grote strik op haar hoofd, verwelkomde ons. Klaarblijkelijk is dit de laatste mode voor de Colombiaanse dames, evenals een legging met een Mickey Mouse print. De tour was alleen in het Spaans mogelijk. Gelukkig sprak Gisella rustig, zodat we haar goed konden volgen. Het hele proces van koffieboon tot koffie, werd duidelijk uitgelegd. We doorliepen dit hele proces zelf, waarbij we begonnen met het planten van een nieuwe koffiestuik, waarna we vervolgden met het plukken van een mandje koffiebonen. Daarna haalden we de schilletjes van de bonen en moesten de bonen een dag wellen in water. Hierna volgt het proces van drogen, wat afhankelijk van de zonintensiteit 5 tot 10 dagen in beslag neemt. Dan worden de bonen gesorteerd op kwaliteit. De bonen hoeven dan alleen nog geroosterd en gemalen te worden, om bij het eindproduct te komen: een lekkere kop koffie. We kregen als afsluiting van deze rondleiding een heerlijke kop koffie voorgeschoteld. Deze koffie was in 2010 finalist geworden voor de beste koffie van Colombia. Erg lekker! Op de terugweg naar het dorpje dronken we bij een schattige vrouw een vers sapje, nadat ze ons al twee keer had aangesproken. Ze was erg blij dat we bij haar een drankje kwamen drinken. Voor ons gevoel hadden we er al een hele dag opzitten. Eenmaal terug in Salento bleek dat het pas 12.00 uur in de ochtend was. Door het relaxte en ontspannende reizen hebben we geen benul van tijd en dag. Is het nu dinsdag of woensdag, of al donderdag? Eten doen we wanneer we trek krijgen en slapen wanneer we moe zijn. We vinden dit het ultieme vakantiegevoel en hopen dat nog even vast te houden.

De volgende dag (waarschijnlijk een dinsdag) stonden we vroeg op, om op tijd te zijn voor de eerste jeep naar de Cocoravallei. Jammer genoeg begon het hard te regenen en werd de lucht donkergrijs. Na een kort moment van aarzeling, besloten we weer uit de jeep te stappen. Samen met een opgewekte Canadees (Aydin) dronken we op het gemak een goede kop koffie en aten we een chocoladebol (truffel met nootjes, bedekt met een laagje chocolade). Duidelijk de favoriet van Charlotte! Na twee uur in het restaurantje doorgebracht te hebben, was de lucht dusdanig opgeklaard, dat we besloten om in de volgende jeep te stappen. De Cocoravallei wordt beschouwd als een van de mooiste valleien van Colombia. Bij aankomst zagen we meteen de hoge palmbomen, waar deze vallei bekend om staat. De wandeling leidde ons door de vallei, door het regenwoud (waar het ook regende), langs watervallen en over kleine, wiebelende hangbruggen. Een heel gevarieerde wandeling. Aydin had een heerlijke zak notenmix mee, waar we in de regen, onder een boom, lekker van gesmuld hebben. Eenmaal boven op de berg, hadden we een fantastisch uitzicht over de vallei. Duizenden metershoge palmbomen geven aan deze vallei een mysterieus tintje. Dit zijn de hoogste palmbomen ter wereld en kunnen 70 meter hoog worden. Na een lange, natte maar mooie dag, waren we net op tijd terug om met de laatste jeep mee naar Salento te kunnen. We ontmoetten daar een grote groep Nederlanders. In deze omgeving horen we regelmatig Nederlands om ons heen. We moeten dus een beetje oppassen wat we zeggen, omdat ze ons natuurlijk kunnen verstaan. Toch ook wel weer gezellig om even lekker Nederlands te praten en ervaringen met elkaar te delen.

De laatste dag in Salento hebben we besteed om het stadje te kunnen bekijken en mooie foto’s van de gekleurde huisjes te maken. Ieder huisje is in een andere vrolijke kleur geschilderd. Dit zorgt voor een vrolijk straatbeeld. De favoriet van Charlotte is roze met geel en blauw. Erik vindt het daarentegen niet zo’n goed idee om in een knalroze huis te gaan wonen.